รับมือโรคซึมเศร้าในเด็ก
รู้จักมักคุ้นความเจ็บป่วยเศร้าหมอง นพ.วรภูมิรู้ เติบโตศิริ ศูนย์กลางข้อมูลอนามัยนครเทวะ ได้มอบข่าวสารเกี่ยวกับโรคภัยเหงาหงอยไว้ตวาด ความเจ็บป่วยเหงาหงอย (depression) เป็นโรคทางความรู้สึกประการเอ็ด ซึ่งผู้ที่เป็นโรคตรงนี้จะมีจิตใจเศร้าหมองอย่างรุนแรง เพราะไม่มีสาเหตุจิตใจเหงาหงอย คงจะเริ่มต้นจากบางตาๆ เยี่ยมเต็มแรง คนไข้อาจจะมีความรู้สึกไม่แจ่มใส เศร้าใจ เซื่องซึม มีทุกข์เข็ญ จวบจนถึงอิดหนาระอาใจ หดหู่ เบื่อชีวิต คิดตวาดตัวเองไร้ประโยชน์ คิดหิวเสียชีวิตกับคงจะอัตวินิบาตกรรมได้ โรคภัยเศร้าหมองที่ลูก คงเกิดเรื่องเกินจริงที่ลูกซึ่งเป็นคราวแห่งหนบริสุทธิ์ แช่มชื่น ชื่นชม จักเป็นโรคเซื่องซึม แต่ว่าที่แท้เป็นที่ควรจะขวัญหนีดุ ลูกมีโอกาสเป็นโรคเซื่องซึมแปลนแรงด้วยกันความเจ็บป่วยเหงาหงอยต้นฉบับยืดเยื้อคว้าเทียบเท่า ๆ กับผู้สูงอายุด้วยกันสมรรถก่อเกิดอัตวินิบาตกรรมคว้าอาทิฝ่ายเดียว ทีท่าที่เกิดขึ้นละม้ายผู้สูงอายุ คุณพ่อมาตาแล้วจึงน่าพิจารณาท่าสรรพสิ่งเด็ก เหตุฉะนี้ เด็กเล็กโดยมากประกอบด้วยท่า แกล้งจับไข้ เปล่าเจียรโรงเรียน ประชิดบูรพาจารย์ กังวลตวาดบิดามารดาจักเสียชีวิต ซีกเด็กโตจะนิ่งเปล่าเอ่ยปาก มีเรื่องมีราวที่วิทยาคาร มองโลกในแง่ร้าย เป็นต้น ซึ่งถ้าหากลูกหลานมีความประพฤติเหล่านี้ อย่าเพิ่งจะด่าทอ ดุว่า ก็เพราะว่าลูกคงจะเป็นโรคเหงาหงอย ผู้ใหญ่น่าจะสนทนากับดักเด็กก่อนกำหนดถึงต้นเหตุ เพราะเด็กคราวตรงนี้จะสามารถบอกลีลาของตนเองได้มาหลังจากนั้น ผู้สูงอายุแล้วจึงสมรรถถามลูกคว้าแหวเด็กรู้เช่นไร ซึ่งเด็กจะบอกตวาดรู้สึกไม่ปลอดโปร่ง เปล่าสมาธิ การศึกษาเล่าเรียนแย่ยอม อารมณ์เสียสะดวก คิดหมกมุ่นสิงสู่กับดักบางสิ่ง และบางรายคงจะประกอบด้วยความคิดอัตวินิบาตกรรมหมายรวมมุมานะฆ่าตัวตายด้วย […]
